Eskerrik asko, Frantzisko Aita Santua: haren bizitza eta legatuaren omenez

Frantzisko Aita Santua, Ahizpa Ospitalarioen aurreko Ama Nagusiarekin, Sor Anabela Moreira G. Carneiro
Frantzisko Aita Santua, Ahizpa Ospitalarioen aurreko Ama Nagusiarekin, Sor Anabela Moreira G. Carneiro

Frantzisko Aita Santua besteenganako entrega eta zerbitzuaren adibide izan da eta izango da Ospitalarioak Fundazioarentzat, eta gure balio ospitalarioak bizitzen eta defendatzen jarraitzera eramaten gaituen inspirazio.

Aita Santuak arreta eredu humanizatu bat defendatu zuen, gizarteko pertsona ahulenen duintasunean eta eskubideetan ardaztuta. Hala adierazi zuen 2023. urteko Gaixoaren Mundu Egunean: “Horregatik da hain garrantzitsua Eliza osoa, baita gaixotasunari dagokionez ere, Ebanjelioko samariar onaren adibidearekin konparatzea, benetako ‘kanpaina ospitale’ bihur dadin. Izan ere, bere misioa, batez ere oraingo baldintza historikoetan, zaintza lanetan agertzen zaigu. Denok gara hauskorrak eta ahulak; denok behar dugu arreta errukigarri hori, gelditzen, hurbiltzen, sendatzen eta altxatzen dakiena”.

Gaur, omenaldia egiten diogu haren bizitzari eta legatuari, zeinak abegikor eta bihotzetik artatzen eta zaintzen jarraitzera animatzen gaituen.

Gure munduaren egungo erronkei buruzko konpromisoa

 2013ko martxoaren 13an aukeratu zuten Jorge Mario Bergoglio Aita Santu, 115 kardinalek botoa eman ondoren. Hastapenetatik erakutsi zuen Eliza gure garaiko erronka larrienetara eguneratzeko eta gehien behar zutenengana hurbiltzeko konpromisoa. Horren adierazgarri izan zen Aita Santu gisa Frantzisko izena aukeratu izana, frantziskotarren ordenaren sortzailearen omenez, zeinak pobrezia eta austeritatea defendatu zituen bizitzeko modu gisa.

Horrela, bere aitasantutzaren ezaugarrietako bat desberdinkeria salatzea izan zen. «Nola gustatuko litzaidakeen Eliza pobrea izatea… eta pobreentzat» izan zen Aita Santu gisa esan zituen lehen esaldi gogoangarrietako bat, aitasantutzan emandako lehen prentsaurrekoan esan zuena.

Injustiziaren aurkako konpromiso hori nabarmendu zen egin zuen lehen bidaian, Italiako Lampedusa uhartea aukeratu zuenean helmuga, Afrikatik datozen migratzaile asko Europara sartzeko atea. Han, horietako batzuk ezagutu eta agurtu eta mezu indartsu bat zabaldu zuen: “Axolagabekeriaren globalizazioan erori gara. Bestearen sufrimendura ohitu gara, ez du gurekin zerikusirik, ez digu axola, ez dagokigu!”. Hurrengo urteetan errepikatuko zuen salaketa.

Duela gutxi, Donald Trumpen gobernu estatubatuarrak migratzaileen aurka egindako deportazioak ezagutu ondoren, gutun ireki bat zuzendu zien herrialdeko gotzain guztiei: “Muturreko pobrezia, segurtasunik eza, esplotazioa, jazarpena edo ingurumenaren narriadura larria dela-eta kasu askotan beren lurra utzi duten pertsonak deportatzeko ekintzak kalte egiten diote gizon eta emakume askoren eta familia osoen duintasunari, eta bereziki ahultasun eta babesgabetasun egoeran jartzen ditu”.

Klima aldaketaren arazoari ere heldu zion bere bigarren entziklika iraultzailean: «Laudato si’, denona den etxea zaintzeaz», non ingurumenaren defentsaren eta klima aldaketaren aurkako borrokaren alde egin zuen. Testua manifestu ekologista bihurtu da: “Klima aldaketa arazo globala da, ondorio larriak dituena ingurumenean, gizartean, ekonomian, banaketan eta politiketan, eta egungo erronka nagusietako bat planteatzen du gizateriarentzat”.

Tolerantzia eta beste erlijio batzuetara hurbiltzea izan zen bere aitasantutzaren beste ezaugarrietako bat. Beste buruzagi erlijioso batzuengana hurbildu zen, esaterako, Zirilio patriarka ortodoxoarengana, 1054ko zismatik egindako lehen bilera egin zuelarik. Gehiengo budista duen Myanmar herrialdea bisitatu zuen lehen Aita Santua izan zen. Eta Arabiar Emirerri Batuetan, islamaren sorlekuan, meza eman zuen lehen Aita Santua.

Gazako zerrendaren gaineko gatazkan zibilen heriotzak ere salatu zituen, eta bakerako deia egin zuen: “Hori ere terrorismoa da. Defentsarik gabeko zibilak eta armarik gabekoak hiltzen dituen gerra, baita laguntza humanitarioa banatzen duten Caritaseko boluntarioak ere hiltzen dituena, zibilak etenik gabe oinazetzen dituena, biztanleria gosera bultzatzen duena”.

Elizan homosexualak, dibortziatuak eta emakumeak hobeto onartzeko eskatu zuen, eta diakono gisa ordenatuak izateko aukera aztertzera ere gonbidatu zuen.

Eta ez zuen osasun mentala ahaztu, gure gizartean zabalduen dagoen arazoetako bat, estresa, antsietatea eta depresioa pairatzen duten eta egungo gizartearen erritmoak jota sentitzen diren pertsonen alde otoitz egitera deituz. Estigmaren aurka ere agertu zen eta «gaixotasun mentalen arretarako osasun sistema» indartzeko deia egin zuen, «patologia horien ikerketa zientifikoan aritzen direnak ere sostengatuz».

Laburbilduz, Frantzisko Aita Santuak ez zuen beldurrik izan ezarritakoari aurre egiteko. Horrenbestez, Ahizpa Ospitalarioen Azken Kapitulu Orokorraren esparruan, ahizpak animatu zituen “beldurrik ez izatera, sortzaileen ausardia berarekin jardutera, ausartzera, Jainkoak bidean jartzen dituen anai-arreben ongizatearen alde arriskatzera. Ausartu zaitezte, beldurrik gabe, eta entzun ezazue gure garaiko txirotasun berrien deia: asko dira!”.

Haren irakaspenei jarraituko diegu garai berrietako erronka sanitario eta sozialetara egokitzeko, eta pertsona guztien bizitza zaindu eta hobetuko duen arretari buruzko proposamenak sustatzen jarraitzeko.

Eskerrik asko Frantzisko Aita Santua. Har ezazu atseden bakean.

 


Partekatu